小桃红·绍兴于侯索赋

小桃红·绍兴于侯索赋原文：

忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
一条邛杖悬龟榼，双角吴童控马衔。晚入东城谁识我，短靴低帽白蕉衫。
唤渡三江岸，停车两眼明。烟涵秋日澹，露洗晓寒轻。山色晴逾爽，波流怒未平。诗翁旧游处，有句不堪呈。
为客无时了，今朝独远归。还愁三径晚，自笑此身非。酒醒乡关远，镫残晓角微。题书频雁翼，为扫故园扉。
正朝送迁客，好去看梅花。此岭几人过，念君双鬓华。直言知为国，远地莫思家。韶石叫虞舜，伤哉古道赊。
寿域黄扉启，祥光绛阙悬。讴歌来六合，气色动三躔。玉醴东华外，金茎北极前。八千逢景运，五百降名贤。瀫水生申日，南阳卧葛年。诗书王佐业，礼乐帝臣传。锦向龙门夺，藜当凤阁燃。探花晨太液，视草夕甘泉。虚受心如谷，违时道若弦。一麾俄去国，双屐乍归田。白社便高枕，清溪乐扣舷。直声喧海岱，正气郁闾廛。密勿皇情注，徵求使命遄。商岩图酷肖，汉殿席频前。挟日潜鳞起，凌风大翼翾。新恩移国学，旧德重经筵。燮理衷元赤，登庸鬓尚玄。穷边收羽檄，绝岛静戈鋋。宰割群方正，调和众味妍。皋夔重步武，稷契互周旋。蓬矢春华遘，椿龄暮节延。安期分履舄，王母驻辎軿。社稷扶元老，乾坤入大还。愿为天一柱，万古镇玑璇。

小桃红·绍兴于侯索赋拼音解读：

yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
yī tiáo qióng zhàng xuán guī kē ，shuāng jiǎo wú tóng kòng mǎ xián 。wǎn rù dōng chéng shuí shí wǒ ，duǎn xuē dī mào bái jiāo shān 。
huàn dù sān jiāng àn ，tíng chē liǎng yǎn míng 。yān hán qiū rì dàn ，lù xǐ xiǎo hán qīng 。shān sè qíng yú shuǎng ，bō liú nù wèi píng 。shī wēng jiù yóu chù ，yǒu jù bú kān chéng 。
wéi kè wú shí le ，jīn cháo dú yuǎn guī 。hái chóu sān jìng wǎn ，zì xiào cǐ shēn fēi 。jiǔ xǐng xiāng guān yuǎn ，dèng cán xiǎo jiǎo wēi 。tí shū pín yàn yì ，wéi sǎo gù yuán fēi 。
zhèng cháo sòng qiān kè ，hǎo qù kàn méi huā 。cǐ lǐng jǐ rén guò ，niàn jun1 shuāng bìn huá 。zhí yán zhī wéi guó ，yuǎn dì mò sī jiā 。sháo shí jiào yú shùn ，shāng zāi gǔ dào shē 。
shòu yù huáng fēi qǐ ，xiáng guāng jiàng què xuán 。ōu gē lái liù hé ，qì sè dòng sān chán 。yù lǐ dōng huá wài ，jīn jīng běi jí qián 。bā qiān féng jǐng yùn ，wǔ bǎi jiàng míng xián 。hú shuǐ shēng shēn rì ，nán yáng wò gě nián 。shī shū wáng zuǒ yè ，lǐ lè dì chén chuán 。jǐn xiàng lóng mén duó ，lí dāng fèng gé rán 。tàn huā chén tài yè ，shì cǎo xī gān quán 。xū shòu xīn rú gǔ ，wéi shí dào ruò xián 。yī huī é qù guó ，shuāng jī zhà guī tián 。bái shè biàn gāo zhěn ，qīng xī lè kòu xián 。zhí shēng xuān hǎi dài ，zhèng qì yù lǘ chán 。mì wù huáng qíng zhù ，zhēng qiú shǐ mìng chuán 。shāng yán tú kù xiāo ，hàn diàn xí pín qián 。jiā rì qián lín qǐ ，líng fēng dà yì xuān 。xīn ēn yí guó xué ，jiù dé zhòng jīng yàn 。xiè lǐ zhōng yuán chì ，dēng yōng bìn shàng xuán 。qióng biān shōu yǔ xí ，jué dǎo jìng gē chán 。zǎi gē qún fāng zhèng ，diào hé zhòng wèi yán 。gāo kuí zhòng bù wǔ ，jì qì hù zhōu xuán 。péng shǐ chūn huá gòu ，chūn líng mù jiē yán 。ān qī fèn lǚ xì ，wáng mǔ zhù zī pēng 。shè jì fú yuán lǎo ，qián kūn rù dà hái 。yuàn wéi tiān yī zhù ，wàn gǔ zhèn jī xuán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

④。刻玺句：指公元191年（初平二年）袁绍谋废献帝，想立幽州牧刘虞为皇帝，并刻制印玺。玺，印，秦以后专指皇帝用的印章。
⑨小园香径：花草芳香的小径，或指落花散香的小径。因落花满径，幽香四溢，故云香径。香径，带着幽香的园中小径。独：副词，用于谓语前，表示“独自”的意思。徘徊：来回走。
②江娥：一作“湘娥”。素女：传说中的神女。中国：即国之中央，意谓在京城。

相关赏析

3.人要有毅力， 不管这股力量是多么的微小， 持之以恒的应对 ，一定会有回报的 。
全词由别离写到别后。由行者写到居者．由形貌而暗示心灵，层层递进，摹写出主人公文静细腻而内向的性格，展现出少年思妇复杂、沉重而敏感的心态，笔致颇为灵秀。

作者介绍

李琪 李琪，字台秀，河西敦煌人也。琪少举进士、博学宏辞，累迁殿中侍御史，与其兄李珽皆以文章知名。唐亡，事梁太祖为翰林学士。梁兵征伐四方，所下诏书，皆琪所为，下笔辄得太祖意。末帝时，为御史中丞、尚书左丞，拜同中书门下平章事，与萧顷同为宰相。顷性畏慎周密，琪倜傥负气，不拘小节，二人多所异同。琪内结赵岩、张汉杰等为助，以故顷言多沮。顷尝掎摭其过。琪所私吏当得试官，琪改试为守，为顷所发，末帝大怒，欲窜逐之，而岩等救解，乃得罢为太子少保。