儒林外史·第四十六回

儒林外史·第四十六回原文：

仲宣何遽向荆州，谢惠连须更少留。二日旧传挑菜节，一樽聊解负薪忧。向人草树有佳色，带郭江山皆胜游。载酒赋诗从此始，它年耆老话风流。
天开灵谷钟山下，绀宇巍巍树色苍。爱读丰碑询往事，喜看画壁步修廊。草生鹤径春云暖，花覆禅房晓露香。释子感恩何以报，或将万寿祝君皇。
宝剑出鞘。
他跟亲家刘大胖子一起来到郑家，解说刘家跟周家的亲事不作数，那是泥鳅他娘弄岔了，又说了好些歉意的话，希望跟张家继续做亲。
到处皆诗境，随时有物华。应酬都不暇，一岭是梅花。
娶得不好，整日里闹得鸡飞狗跳。
红妆千里为和亲，倾国芳姿画未真。不恨妾身投塞外，却怜汉室竟无人。
问讯东郊，尺五城阴，名园乍开。甚药栏绕处，未移湘竹，花源寻后，不数江梅。一种风流，先春占了，社酒旗边红杏媒。丝丝里，见亭亭楼榭，曲曲池台。此中肯放徘徊，便随意逍遥石径苔。看拖条筇杖，玉阶催去，穿双笱屐，瑶圃才回。多少骚人，孙弘座上，吟尽江豪吐凤才。飞绵好，待夔龙携手，捲过尘埃。
他似乎走进书中，看着洪荒世界从开始到结束，看着无敌的圣人永世寂寞，看着芸芸众生悲欢离合，在一个个量劫中，周而复始的循环沉沦………………《佛本是道》完结了，虽然这个结局早有预示，但很多人还是接受不了。
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。

儒林外史·第四十六回拼音解读：

zhòng xuān hé jù xiàng jīng zhōu ，xiè huì lián xū gèng shǎo liú 。èr rì jiù chuán tiāo cài jiē ，yī zūn liáo jiě fù xīn yōu 。xiàng rén cǎo shù yǒu jiā sè ，dài guō jiāng shān jiē shèng yóu 。zǎi jiǔ fù shī cóng cǐ shǐ ，tā nián qí lǎo huà fēng liú 。
tiān kāi líng gǔ zhōng shān xià ，gàn yǔ wēi wēi shù sè cāng 。ài dú fēng bēi xún wǎng shì ，xǐ kàn huà bì bù xiū láng 。cǎo shēng hè jìng chūn yún nuǎn ，huā fù chán fáng xiǎo lù xiāng 。shì zǐ gǎn ēn hé yǐ bào ，huò jiāng wàn shòu zhù jun1 huáng 。
bǎo jiàn chū qiào 。
tā gēn qīn jiā liú dà pàng zǐ yī qǐ lái dào zhèng jiā ，jiě shuō liú jiā gēn zhōu jiā de qīn shì bú zuò shù ，nà shì ní qiū tā niáng nòng chà le ，yòu shuō le hǎo xiē qiàn yì de huà ，xī wàng gēn zhāng jiā jì xù zuò qīn 。
dào chù jiē shī jìng ，suí shí yǒu wù huá 。yīng chóu dōu bú xiá ，yī lǐng shì méi huā 。
qǔ dé bú hǎo ，zhěng rì lǐ nào dé jī fēi gǒu tiào 。
hóng zhuāng qiān lǐ wéi hé qīn ，qīng guó fāng zī huà wèi zhēn 。bú hèn qiè shēn tóu sāi wài ，què lián hàn shì jìng wú rén 。
wèn xùn dōng jiāo ，chǐ wǔ chéng yīn ，míng yuán zhà kāi 。shèn yào lán rào chù ，wèi yí xiāng zhú ，huā yuán xún hòu ，bú shù jiāng méi 。yī zhǒng fēng liú ，xiān chūn zhàn le ，shè jiǔ qí biān hóng xìng méi 。sī sī lǐ ，jiàn tíng tíng lóu xiè ，qǔ qǔ chí tái 。cǐ zhōng kěn fàng pái huái ，biàn suí yì xiāo yáo shí jìng tái 。kàn tuō tiáo qióng zhàng ，yù jiē cuī qù ，chuān shuāng gǒu jī ，yáo pǔ cái huí 。duō shǎo sāo rén ，sūn hóng zuò shàng ，yín jìn jiāng háo tǔ fèng cái 。fēi mián hǎo ，dài kuí lóng xié shǒu ，juǎn guò chén āi 。
tā sì hū zǒu jìn shū zhōng ，kàn zhe hóng huāng shì jiè cóng kāi shǐ dào jié shù ，kàn zhe wú dí de shèng rén yǒng shì jì mò ，kàn zhe yún yún zhòng shēng bēi huān lí hé ，zài yī gè gè liàng jié zhōng ，zhōu ér fù shǐ de xún huán chén lún ………………《fó běn shì dào 》wán jié le ，suī rán zhè gè jié jú zǎo yǒu yù shì ，dàn hěn duō rén hái shì jiē shòu bú le 。
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①官舍：即官府。萧萧：象声词，草木摇落声。闲官：指当时诗人所任商州团练副使之职。
①许道宁：宋河间人，一作长安人，善画，自成一家。
①天汉：银河。《诗经·小雅·大东》：“维天有汉，监亦有光。”毛传：“汉，天河也。”

相关赏析

这是马致远写的一支表达身处天涯，心系故园的“断肠人”羁旅乡愁的小令，与《天净沙·秋思》有异曲同工之妙。这支曲子将诗词中常有的意境和手法引入曲中，然又自出机杼地描写了特有景色中的特定氛围：雨夜、孤舟、渔灯中离家万里的旅人在点点滴滴的雨声里情不自禁流下“几行清泪”，这使读者也不由得产生强烈的共鸣，情景交融，语简意深，堪称马致远散曲小令中的佳作。

作者介绍

牟融 牟融（？―公元79年3月26日），字子优，北海安丘人，东汉官员。牟融学问渊博，初以《大夏侯尚书》教授学生数百人，在乡里很有名。后举茂才，任丰县县令。在任三年，政绩为州郡第一。牟融后入朝任职，历任司隶校尉、大鸿胪、大司农、司空、太尉等。牟融在职尽责，很有能力，受到百官敬畏、皇帝称颂。建初四年（公元79年），牟融去世。牟融著有《牟子》二卷。