贫交行

贫交行原文：

忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
对景不妨头白，逢春且放眉开。莫教闲事恼心怀。容忍些儿何碍。尘土难寻道侣，山林应属奇才。朱衣翠袖两边排。不似柴门自在。
房公昔漂泊，置酒此鸣琴。人事有忧乐，山光无古今。风流俱寂寞，结构尚萧森。松竹含虚籁，犹疑弦上音。
方家到底大富之家。
春遍穷荒万物荣，临高一望眼双明。新阳散尽浮云色，幽涧频添过雨声。花鸟不殊华夏景，江山犹是异乡情。美人别久牵惆怅，尊酒何时许合并。
青灯耿耿火逾红，数起披衣滴漏中。寒雪小臣聊此夜，至尊今晚尚斋宫。寻常一敬吾心在，自古南郊大礼同。每记他曹同寓宿，白头何梦更诸公。

贫交行拼音解读：

yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
duì jǐng bú fáng tóu bái ，féng chūn qiě fàng méi kāi 。mò jiāo xián shì nǎo xīn huái 。róng rěn xiē ér hé ài 。chén tǔ nán xún dào lǚ ，shān lín yīng shǔ qí cái 。zhū yī cuì xiù liǎng biān pái 。bú sì chái mén zì zài 。
fáng gōng xī piāo bó ，zhì jiǔ cǐ míng qín 。rén shì yǒu yōu lè ，shān guāng wú gǔ jīn 。fēng liú jù jì mò ，jié gòu shàng xiāo sēn 。sōng zhú hán xū lài ，yóu yí xián shàng yīn 。
fāng jiā dào dǐ dà fù zhī jiā 。
chūn biàn qióng huāng wàn wù róng ，lín gāo yī wàng yǎn shuāng míng 。xīn yáng sàn jìn fú yún sè ，yōu jiàn pín tiān guò yǔ shēng 。huā niǎo bú shū huá xià jǐng ，jiāng shān yóu shì yì xiāng qíng 。měi rén bié jiǔ qiān chóu chàng ，zūn jiǔ hé shí xǔ hé bìng 。
qīng dēng gěng gěng huǒ yú hóng ，shù qǐ pī yī dī lòu zhōng 。hán xuě xiǎo chén liáo cǐ yè ，zhì zūn jīn wǎn shàng zhāi gōng 。xún cháng yī jìng wú xīn zài ，zì gǔ nán jiāo dà lǐ tóng 。měi jì tā cáo tóng yù xiǔ ，bái tóu hé mèng gèng zhū gōng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

③《庄子·外物》记载，任国公子做了大鱼钩和粗绳子，用五十头壮牛作饵，蹲在会稽山上，将钓钩甩到东海钓鱼。
②旧时：往日。茅店：茅草盖的乡村客店。社林：土地庙附近的树林。社，土地神庙。古时，村有社树，为祀神处，故曰社林。见：同“现”，显现，出现。
②北溟：北海。庄子《逍遥游》有“北溟有鱼，其名为鲲。鲲之大，不知其几千里也”的句子。
①寄雁”句：传说雁南飞时不过衡阳回雁峰，更不用说岭南了。

相关赏析

这首词的上片，词人以生动而诙谐的笔调，写出抽鸦片烟人们的可笑、可怜的怪态，以形象代替说理，可谓深入浅出。下片以雄健蒙肆的笔调，写出抗英胜利的喜悦，又是通过象征手法写意境陈出，又耐人琢磨。全词融叙事、抒情、议论于一炉，真实地反映了词人查禁鸦片、抗英御侮的昂扬斗志和胜利信心。
这首《虞美人》是一首寄给友人的词作，上片写景，借萧瑟秋色、分飞双燕暗喻别离之苦。下片抒情，用陆凯赠梅典故，表达彼此的深情厚谊和渴望相见的迫切心情。全词借景寓情，情感真挚深厚，格调悲凉深沉，语言清婉雅丽。
揭露当时的帝王统治者重鸟轻人的残暴本质，颂扬晏子的能言善辩与机智、正直的精神。

作者介绍

赵彦伯 赵彦伯，中宗时弘文馆学士。